سلامت روان و جنبش درمان اخلاقی به عنوان ریشهٔ کاردرمانی شناخته شده‌ است. براساس سازمان سلامت جهانی، اختلال روانی یکی از رو به رشدترین انواع ایجادکنندهٔ ناتوانی می باشد.

بر پیشگیری و درمان اختلال روانی در گروه‌های مختلف افراد، شامل:

کودکان، نوجوانان، سالمندان و افراد دارای مشکلات شدید و پایدار سلامت روان تمرکز شده‌.

به‌طور اختصاصی تر، پرسنل نظامی و سربازان جنگی سابق، گروه‌هایی از افراد می باشند که می‌توانند از کاردرمانی سود ببرند.

کاردرمانگران، خدمات سلامت روان را در موقعیت‌های مختلفی شامل بیمارستان‌ها، برنامه‌های روزانه و تسهیلات مراقبت طولانی مدت فراهم می‌کنند.

اختلالات سلامت روانی که ممکن است نیازمند کاردرمانی باشند شامل اسکیزوفرنی و دیگر اختلالات سایکوتیک، اختلالات افسردگی، اختلالات اضطرابی، تروما-و اختلالات اضطرابی وابسته (اختلال استرس پس از سانحه و اختلال استرس حاد)- و اختلال وسواسی جبری و اختلالات وابسته به آن مانند احتکار و اختلالات عصبی رشدی مانند اختلالات طیف درخودماندگی، اختلال کم توجهی / بیش فعالی و اختلالات یادگیری است.

کاردرمانگران به افراد دارای اختلال روانی کمک می‌کنند که مهارت‌های لازم برای مراقبت از خود یا دیگران را، که شامل موارد زیر است، بدست آورند:

• حفظ زمانبندی
• پیشرفت مهارت‌های اجتماعی
• پیگیری اوقات فراغت
• آموزش و نگهداری مهارت‌های مراقبت از خود و بهداشتی
• ایجاد روتین‌ها
• مدیریت مالی
• مدیریت دارو

در حوزهٔ کاردرمانی، ارزیابی‌های متنوعی صورت می‌گیرد که می‌توان از آن برای افراد دارای مشکلات سلامت روان استفاده کرد. 

این ابزارهای ارزیابی، به‌طور کلی، عملکرد کاری و مشارکت افراد را در حوزه‌های مختلف، ارزیابی می‌کنند.

تئوری شخصیت فروید دربارهٔ نیروهای روانی است که او آن را اید، ایگو و سوپر ایگو نامید، همگی بازتاب این است که چطور عدم تعادل بین این سه نیرو بر جسم و روان اثر می‌گذارد. این عدم تعادل بر روی رفتار تأثیر می‌گذارد که باعث اخلال در کارهای روزانه مانند روابط اجتماعی با دیگران، شرکت در یک تفریح و حتی مدیریت منابع مالی می‌شود.