در این مطلب چند مورد از تمرینات گفتاردرمانی که باید در خانه امتحان کنید آمده است :

1. بیرون آوردن و داخل بردن زبان

زبان خود را بیرون ببرید و آن را به مدت 2 ثانیه نگه دارید ، سپس آن را دوباره عقب ببرید. 2 ثانیه نگه دارید و تکرار کنید. این کمک می کند تا زبان شما برای حرکت با الگوهای هماهنگ آموزش یابد ، که به شما در تولید گفتار بهتر کمک می کند.

2. حرکت زبان از طرفی به طرف دیگر

برای این تمرین گفتاردرمانی ، دهان خود را باز کرده و زبان خود را حرکت دهید تا گوشه سمت راست دهان خود را لمس کنید. 2 ثانیه نگه دارید ، سپس گوشه سمت چپ دهان خود را لمس کنید. 2 ثانیه در این حالت بمانید و این کار را تکرار کنید.

3. بالا و پایین بردن زبان

دهان خود را باز کنید و زبان خود را بیرون بیاورید. سپس ، زبان خود را به سمت بالا و بینی خود ببرید. 2 ثانیه در این حالت بمانید ، سپس زبان خود را به سمت چانه پایین ببرید. 2 ثانیه در این حالت بمانید و این کار را تکرار کنید.

بهتر است همه این تمرینات گفتاردرمانی را جلوی آینه انجام دهید تا بتوانید بازخورد دیداری بگیرید.

4. بگویید سیب!

این یک تمرین ساده گفتاردرمانی است که مهارت های حرکتی دهان را بهبود می بخشد. لبخند زدن جلوی آینه را تمرین کنید. لبخند بزنید ، سپس آرام باشید. تا جایی که می توانید این کار را تکرار کنید.

آینه به این دلیل مهم است که بازخوردی را فراهم می کند که سوخت مغز شماست!

5. صورت شکل بوسه را تمرین کنید

وقتی تمرین لبخندها را به پایان رساندید ، سعی کنید با جمع کردن لب هایتان حالت بوسه را ایجاد کنید. لب های خود را جمع کنید ، سپس شل کنید. هرچقدر می توانید این کار را تکرار کنید. برای کنترل بهتر سرعت حرکت را کاهش دهید.

6. تکرار جفت شدن حروف صامت و مصوت

اکنون که تمرینات گفتاردرمانی ساده را به پایان رساندیم ، اجازه دهید به فعالیتهای پیچیده تری بپردازیم.

یک صامت را که در گفتن آن مشکل دارید انتخاب کنید و سپس آن را با هر پنج صدا (آ اِ اُ اَ ای) جفت کنید. به عنوان مثال ، اگر با صدای “ر” مشکلی دارید ، پس بارها و بارها گفتن “را ، رِ ، رُ ، رَ ، ری” را تمرین کنید.

اگر میخواهید بیشتر تمرین کنید ، آن را با تمام حروف بی صدا امتحان کنید.

7. تولید جمله

به عنوان مثال ، بیماران مبتلا به آپراکسی گفتاری ، از نظر شناختی تولید زبان هیچ مشکلی ندارند. گرچه ، توانایی آنها در حرکت دادن لب ها و زبانشان مختل شده است.

بنابراین ، بلند خواندن فرصتی برای تمرین صحبت فراهم می کند. این حالت می تواند برای بیماران مبتلا به آفازی متوسط تا شدید ناامید کننده باشد ، پس باید صبور باشید.

با تمرین یک یا دو جمله برای مدت زمان کوتاه ، مثل یک یا دو دقیقه ، کم کم شروع کنید. سپس ، دوره های تمرین خود را افزایش دهید.

8. پردازش واجی

واج شناسی به الگوی اصوات گفتاری اشاره دارد. تمرینات گفتاردرمانی که به واج شناسی کمک می کنند ، می توانند به بیماران در بهبود توانایی تولید گفتار کمک کنند.

برای این تمرین حدس می زنید که در یک کلمه چند هجا وجود دارد. از یک نفر مراقب بخواهید که با شما بنشیند و کلمات مختلفی را بگوید. هر بار که آنها کلمه ای را گفتند ، حدس بزنید که هجاهای آن کلمه چه تعداد است.

مراقب شما برای ارائه بازخورد باید همیشه به شما بگوید که در درست می گویید یا غلط. بازخورد بخشی از مواردی است که این ورزش را درمانی می کند.

9. بازی با کلمات

بازی با کلمات تمرینات گفتاردرمانی عالی را برای بزرگسالان ایجاد می کند. اگرچه گفتاری تولید نمی کنید ، اما این بازی ها مهارت پردازش زبان شما را به چالش می کشند.

برای اینکه روی پردازش و درک تصویری خود کار کنید ، بازی های رایانه ای را امتحان کنید.

برای تمرین حل مسئله و پردازش تصویری ، بازی های کلمه ای مانند جستجوی کلمات یا جدول کلمات متقاطع را امتحان کنید.

بیشتر بازی های را مغزی وقتی به طور منظم تمرین کنید به بهبود گفتار کمک می کنند.

10. برنامه های تمرین گفتار درمانی

اگرچه تمرینات فرصتی مکانی عالی برای شروع هستند ، اما متناسب با وضعیت منحصر به فرد شما نیستند.

برای دستیابی به نتایج بهتر ، ایده خوبی است که سعی کنید از برنامه های گفتاردرمانی و شناخت درمانی استفاده کنید. این برنامه ها مشکل شما را ارزیابی می کنند و تمریناتی را برای پاسخگویی به نیازهای شما تعیین می کنند.