چرا به گفتاردرمانی نیاز دارید؟

چندین اختلال گفتاری و زبانی وجود دارد که با گفتار درمانی قابل درمان هستند.

اختلالات مفصلی:

یک اختلال در شکل گیری صحیح اصوات خاص کلمه است.

کودک مبتلا به این اختلال گفتاری ممکن است صداهای کلمه ای را رها کند ، عوض کند ، تحریف کند یا اضافه کند.

مثالی از تحریف یک کلمه می تواند گفتن “thith” به جای “this” باشد.

اختلالات روان بودن. یک اختلال تسلط بر جریان، سرعت و ریتم گفتار تأثیر می گذارد.

لکنت و بهم ریختگی از اختلالات روان بودن است.

فردی که دچار لکنت زبان است در بیرون آوردن صدا مشکل دارد و ممکن است گفتاری مسدود یا قطع شود یا ممکن است بخشی از کل کلمه را تکرار کند.

فردی که به هم ریخته است اغلب سریع صحبت می کند و کلمات را با هم ادغام می کند.

اختلالات رزونانس:

اختلال تشدید زمانی رخ می دهد که انسداد یا انسداد جریان منظم هوا در حفره های بینی یا دهان ، ارتعاشات مربوط به کیفیت صدا را تغییر دهد.

همچنین اگر دریچه ولوفارنکس به درستی بسته نشود ، این اتفاق می افتد.

اختلالات رزونانس اغلب با شکاف کام ، اختلالات عصبی و لوزه های متورم همراه است.

اختلالات پذیرایی :

فرد مبتلا به اختلال زبان پذیرا در درک و پردازش گفته های دیگران مشکل دارد.

این می تواند باعث شود وقتی شخصی صحبت می کند بی علاقه به نظر برسید ، در پیروی از دستورالعمل ها مشکل داشته باشید یا واژگان محدودی داشته باشید.

سایر اختلالات زبان ، اوتیسم ، کم شنوایی و آسیب به سر می تواند منجر به اختلال زبان پذیرا شود.

اختلالات بیان:

اختلال زبان بیانی مشکل در انتقال یا بیان اطلاعات است.

اگر به اختلال بیانی مبتلا هستید ، ممکن است در تشکیل جملات دقیق مانند استفاده از زمان فعل نادرست مشکل داشته باشید.

این بیماری با اختلالات رشد ، مانند سندرم داون و کاهش شنوایی همراه است.

همچنین می تواند ناشی از ضربه به سر یا یک بیماری پزشکی باشد.

اختلالات شناختی-ارتباطی:

مشکل در برقراری ارتباط به دلیل آسیب دیدگی در بخشی از مغز که توانایی تفکر شما را کنترل می کند ، اختلال شناختی-ارتباطی نامیده می شود.

این می تواند منجر به مشکلات حافظه ، حل مسئله ، مشکل در صحبت کردن یا گوش دادن شود.

می تواند ناشی از مشکلات بیولوژیکی ، از جمله رشد غیر طبیعی مغز ، برخی شرایط عصبی ، آسیب مغزی یا سکته مغزی باشد.

آفازی:

این یک اختلال ارتباطی اکتسابی است که بر توانایی فرد در صحبت کردن و درک دیگران تأثیر می گذارد.

همچنین اغلب بر توانایی خواندن و نوشتن فرد تأثیر می گذارد.

سکته مغزی شایع ترین علت بروز آفازی است ، اگرچه سایر اختلالات مغزی نیز می توانند آن را ایجاد کنند.

دیس آرتریا :

این حالت به دلیل ضعف یا عدم توانایی در کنترل عضلات مورد استفاده برای گفتار ، با گفتار کند یا کدر مشخص می شود.

این بیماری معمولاً به دلیل اختلالات سیستم عصبی و شرایطی است که باعث فلج صورت یا ضعف گلو و زبان می شود ، مانند مولتیپل اسکلروزیس (MS) ، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) و سکته مغزی.